Га́нчыцы[1] (трансліт.: Hančycy, руск.: Ганчицы) — вёска ў Валожынскім раёне Мінскай вобласці. Уваходзіць у склад Валожынскага сельсавета.
У час Расійскай імперыі вёска ў складзе Валожынскай воласці Ашмянскага павета Віленскай губерні.
З 1921 года, паводле Рыжскага мірнага дагавора, у складзе Польшчы, да 17 верасня 1939 года вёска гміны Валожын Валожынскага павета Навагрудскага ваяводства.
У 1923 годзе ў Ганчыцах адкрыта польская школа, настаўніцай была Зофія Лэныч-Белановіч. Але школа прапрацавала толькі год, потым вучні хадзілі ў школу суседняй вёскі Маршалкі.
Праз вёску ішоў брукаваны гасцінец (дарога) з Валожына да чыгуначнай станцыі ў Палачанах.
У 1939 годзе солтысам у Ганчыцах быў Уладзіслаў Рындзевіч. Траціна жыхароў была католікамі, астатнія 2/3 — праваслаўнымі. У вёсцы былі прозвішчы Пашкоўскі, Рындзевіч, Вяршыцкі, Рынкевіч, Мінцюк, Зенька, Сенька, Сікорскі, Сакалоўскі, Лужынскі, Сак, Супрун (Супрон), Журкевіч, Божка, Лоўчы, Івашка, Рамановіч, Іванчык.
У 1935 годзе праведзена парцэляцыя, некаторыя жыхары пераехалі на хутар Карышкі.
Праваслаўныя жыхары адносяцца да Дубінскай парафіі (Свята-Георгіеўская царква), католікі — да Валожынскай парафіі (Касцёл святога Юзафа).
Да 28 мая 2013 года вёска ўваходзіла ў склад Узбалацкага сельсавета[2].