У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Гузік (значэнні). Ганна (Ханна) Якаўлеўна Гузік або Аня Гузік (15 красавіка 1909, Мінск — 1994, Тэль-Авіў, Ізраіль) — яўрэйская савецкая актрыса.
Ханна Гузік нарадзілася ў акцёрскай сям’і перасоўнага яўрэйскага Тэатра Янкла Гузіка(руск.) бел. і Разаліі Фрэйліх, вучняў вядомага тэатральнага дзеяча А. Гальдфадэна(руск.) бел..
У 1907 Янкл Гузік арганізоўвае ўласную тэатральную трупу. Сцэнічную дзейнасць пачала ў 1924 у трупе свайго бацькі, у Пецярбургу — у п’есе па аповесці А. Купрына «Яма(руск.) бел.», дзе гуляла ролю Зосенькі. Гуляла ў камедыях і аперэтах Гальдфадэна, у інсцэніроўках твораў Шолам-Алейхема і іншых. Творчая дзейнасць гэтай сям’і працягвалася і ў савецкі час.
У канцы 1920-х гадоў, «дзякуючы» намаганням «яўсекцыі» партыі бальшавікоў, трупа Гузікаў была абвешчаная буржуазнай і яе ліквідавалі. Для сям’і надышлі цяжкія дні і Аня выступала перад чырвонагвардзейцамі, выконваючы яўрэйскія і новыя, савецкія песні.
Затым бацька, Янкл Гузік узначаліў украінскую Яўмуз-драмкамедыю. У 1928 Якаву Гузіку(руск.) бел., адзінаму з яўрэйскіх артыстаў, было прысвоена званне Героя Працы(руск.) бел..
14 жніўня 1930 года ў Ленінградзе пад яго кіраўніцтвам быў адкрыты Савецкі яўрэйскі тэатр — «Дер Найер Вег» («Новы шлях»), мэтай якога стала прапаганда савецкіх п’ес на мове ідыш. У гэтым тэатры працавала і Аня. “Наш тэатр імкнецца цалкам парваць са старым яўрэйскім, пераважна аперэтачным рэпертуарам, — казаў Якаў Гузік карэспандэнту «Чырвонай газеты». — У цяперашні час у нас у працы «Гірш Лекерт» Кушнірова(руск.) бел. “«Мястэчка Прылёт» Болатава і «Зямля» Якаўлева-п’есы, якімі мы разлічваем замацаваць нашы новыя пазіцыі на фронце савецкага тэатра…“Але п’есы гэтыя былі даволі слабыя, тэатр абвінавацілі ў тым, што ён не падняўся вышэй самадзейнасці, і ў яго выніку зачынілі.
У пачатку 1930-х гадоў уваходзіла ў трупу Кіеўскага тэатра яўрэйскай аперэты.
У 1973 годзе Ганна Гузік рэпатрыюецца ў Ізраіль. Памерла ў Тэль-Авіве ў 1994.
Высокае майстэрства трансфармацыі дазваляла актрысе адной разыгрываць п’есы з некалькімі ролямі: эстрадныя кампазіцыі «Вядзьмарка» па Гальдфадэну «За святочным сталом» (тэкст Керлера(руск.) бел., музыка Дормана). У рэпертуары-яўрэйскія народныя песні і танцы, эстрадныя фельетоны. У выкананні спалучаюцца элементы драмы і буфанады, патэтыкі і гумару. Яе гульня адрозніваецца тонкасцю нюансіроўка, выразнасцю вонкавага малюнка.