У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Булаўскі. Віктар Канстанцінавіч Булаўскі (22 студзеня 1918 — 26 снежня 1939) — камандзір батарэі 402-га гаўбічнага артылерыйскага палка 7-й арміі, лейтэнант, Герой Савецкага Саюза.
Нарадзіўся ў вёсцы Аляксееўка Акмалінскай вобласці (цяпер горад Акмалінскай вобласці Казахстана) у сям’і рабочага. Вучыўся ў школе імя Кірава ў Петрапаўлаўску, а затым у ФЗУ № 3.
У РСЧА з 1937 года. Скончыўшы 2-е Ленінградскае артылерыйскае вучылішча, служыў у Падмаскоўі (Каломне ў 402-м гаўбічным артылерыйскім палку камандзірам узвода) і Заходняй Беларусі. Удзельнік Польскага паходу РСЧА і савецка-фінскай вайны 1939—1940 гадоў.
Указам Прэзідыума Вярхоўнай Рады СССР ад 15 студзеня 1940 гады Віктару Канстанцінавічу Булаўскаму было пасмяротна прысвоена званне Героя Савецкага Саюза.
Пахаваны ў пачатку 1940 года на Сестрарэцкіх вайсковых могілках, цяпер мемарыял. Магіла В. К. Булаўскага стала першай у складзе воінскага мемарыяла, які з’яўляецца помнікам культурна-гістарычнай спадчыны рэгіянальнага ўзроўню аховы.