Вярхоўны кіраўнік — часовая пасада кіраўніка Расійскай дзяржавы, заснаваная ў выніку дзяржаўнага перавароту 18 лістапада 1918 года і прызнаная ўсімі лідарамі Белага руху. Адзіным чалавекам, які займаў гэту пасаду, быў адмірал А. В. Калчак.
Тэмы гэтай старонкі (3):