wd wp Пошук: ⬜

Вера Іванаўна Шпак

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Шпак.

Вера Іванаўна Шпак (6 лютага 1989, Мінск) ― расійская і беларуская актрыса тэатра і кіно.

Біяграфія

Бацькі: выкладчык ўніверсітэта Іван Ільіч Шпак і ўрач-стаматолаг Галіна Лук’янаўна Сянкевіч. Скончыла мінскую школу, у 2005 годзе вучылася ў моўнай школе Борнмута (Вялікабрытанія). У 2006 годзе паступіла ў Мінскі дзяржаўны лінгвістычны універсітэт, у 2008 годзе перавялася ў Санкт-Пецярбургскі інстытут замежных моў на факультэт англійскай мовы па спецыялізацыі «пераклад і правазнаўства».

Творчасць

У 2000―2005 гг. адна з салістак мінскага Тэатра эстраднай песні. У 2006 годзе дыпламант тэлеконкурсу юных талентаў «Сузор’е надзей». З 2007 салістка беларускай групы «Славянка».

У 2009 паступіла у Школу-студыю МХАТ, курс К. А. Райкіна[1].

З 2013 года ў пецярбургскім Александрынскім тэатры у Валерыя Фокіна. З 2014 актрыса Маскоўскага Губернскага тэатра пад кіраўніцтвам Сяргея Бязрукава [2].

Тэатральныя працы

У Школе-студыі МХАТ:

“Трамвай «Жаданне», Тэнесі Уільямс, рэж. Аляксей Гуськоў, галоўная роля ― Стэла
«Наш Пушкін. Руслан і Людміла. Jam Session», рэж. Марына Бруснікіна
«Прызначэнне», Аляксандр Валодзін, рэж. Ала Пакроўская, Сяргей Шенталінскі, роля ― Люба
«The Final Cut. (Канчатковы мантаж)», харэаграфічны рэквіем на музыку гурта «Pink Floyd», рэж. Ала Сігалава
«МЫкарамазоВЫ» (эцюды і дыялогі), паводле рамана Ф. М. Дастаеўскага «Браты Карамазавы», рэж. Віктар Рыжак
«У нас у Камергерского», спектакль-дывертысмент: эцюды па акцёрскаму майстэрству і пластыцы, рэж. Канстанцін Райкін, Алена Бутэнка-Райкіна, Сяргей Шанталінскі

Тэатр імя Пушкіна:

«Рычард Рычард», па матывах трагедыі У. Шэкспіра «Рычард III» (2013, рэж. Б. Дзячэнка).

Маскоўскі Губернскі тэатр:

“Кніга Джунгляў. Маўглі”, Р. Кіплінг (2014, рэж. Т. Удавічэнка), Багіра
«Лаўка», А. Гельман (2015, рэж. Д. Дзюжаў), Яна[3].

Фільмаграфія

У кіно здымаецца з 2011 года:

Каманда 8
Кураж
Настаўнікі
Чужое гняздо
Неразрэзанымі старонкі
Узыходжанне на Алімп
Іспанец
Часова недаступны
Чума
Чорная котка
Апошні ход каралевы[4][5].

Зноскі

↑ Вера Шпак (нявызн.), Мастерская Константина Райкина . Праверана 30 снежня 2015. Архівавана 9 жніўня 2014.
↑ Роман Васюкович. Вера Шпак: За пару минут… // Народная воля. — Мн.: 2015. — № 26.
↑ Вера Шпак (нявызн.). Московский Губернский театр. Праверана 30 снежня 2015.
↑ Вера Шпак (нявызн.). 24 СМІ. Праверана 30 снежня 2015.
↑ Вера Шпак (нявызн.). Кіно-Тэатр . RU. Праверана 30 снежня 2015.

Спасылкі