У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Ерафееў.
Венядзікт Васілевіч Ерафееў (24 кастрычніка 1938, Ніва-2, Мурманская вобласць, РСФСР, СССР — 11 мая 1990, Масква) — рускі пісьменнік. Вядомы як аўтар паэмы ў прозе «Масква — Петушкі», перастворанай па-беларуску Сяргеем Балахонавым[3].
Школу скончыў з залатым медалём, паступіў на філалагічны факультэт Маскоўскага дзяржаўнага ўніверсітэта. Праз паўтары гады яго выключылі. З сакавіка 1957 Ерафееў амаль дваццаць гадоў жыў без прапіскі. Тройчы спрабаваў атрымаць дыплом у розных педагагічных інстытутах — Арэхава-Зуеўскім (1959—1960), Уладзімірскім (1961—1962) і Каломенскім (1962—1963), але паўсюль яго выганялі. Падчас навучання ва Уладзімірскім інстытуце пазнаёміўся са сваёй першай жонкай Валянцінай Сімаковай, якая у 1966 годзе нарадзіла яму сына.
Зімой 1970 года напісаў паэму ў прозе «Масква — Петушкі». Тэкст хутка распаўсюдзіўся самвыдатам па ўсім Савецкім Саюзе і быў вывезены за мяжу. Упершыню паэма была надрукаваная ў ізраільскім альманаху «Амі» ў 1973 г. На радзіме на рускай мове першая публікацыя ў скарочаным выглядзе выйшла ў рамках антыалкагольнай кампаніі ў часопісе «Цвярозасць і культура» (1988—1989), а поўнасцю без цэнзуры была надрукаваная толькі ў 1995 г.