Вельё То́рміс (эст.: Veljo Tormis; нар. 7 жніўня 1930, с. Куусалу, павет Хар’ю, паблізу Таліна — 21 студзеня 2017) — выбітны эстонскі кампазітар і фалькларыст. Народны артыст СССР (1987), лаўрэат Дзяржаўнай прэміі СССР (1974).
Нарадзіўся 7 жніўня 1930 года ў с. Куусалу, павет Хар’ю, паблізу Таліна. Бацька Вельё Торміса служыў арганістам у вясковай царкве ў Вігала на Захадзе Эстоніі. Дзякуючы гэтаму Вельё рана пачаў іграць на аргане, падбіраў харалы.
У 1942 годзе Торміс пачаў вучыцца ў арганіста Аўгуста Топмана, годам пазней паступіў у яго ж арганны клас у Талінскай кансерваторыі. Пазней ваенныя дзеянні на тэрыторыі Эстоніі і хвароба на некаторы час перапынілі яго навучанне, працягнуў навучанне ў пасляваенныя гады ў арганным класе Эдгара Аро, які ў 1948 годзе быў зачынены ў сувязі з недарэчнасцю выкладання гульні на царкоўным інструменце ў савецкай ВНУ.
Першыя творы Торміса, пераважна харавыя, пачалі з’яўляцца ў 1947—1948 гадах. У 1949 годзе ён зноў паступіў у кансерваторыю, зараз ужо ў клас кампазіцыі Вілема Капа. У 1951—1956 гадах вучыўся ў Маскоўскай кансерваторыі па класе кампазіцыі ў В. Шабаліна, важнае значэнне для Торміса мелі таксама заняткі аркестроўкай у Юрыя Фартунатава, якому ён пазней прысвяціў вядомы цыкл «Восеньскія краявіды» (1964).
Па вяртанні ў Эстонію Вельё Торміс выкладаў спачатку ў музычным вучылішчы, затым у 1962—1966 гадах у Талінскай кансерваторыі. У далейшым цалкам прысвяціў сябе кампазіцыі. Член Саюза кампазітараў Эстонскай ССР з 1956 года.