У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Качарга (значэнні).
Васіль Міхайлавіч Качарга (14 красавіка 1904, в. Харашэвічы, Слонімскі павет, Гродзенская губерня — 23 снежня 1981) — беларускі перадавік сельскагаспадарчай вытворчасці, Герой Сацыялістычнай Працы (1949).
Рана страціў маці, з шасці гадоў жыў у чужых людзей — «у людзях», быў парабкам у паноў. Пры польскай уладзе разам з жонкай парабкаваў у Лашкевічаў у Стайках.
У 1940—1946 гадах рабочы, з 1946 года да 1968 год звеннявы па вырошчванні насення канюшыны вопытнай станцыі (саўгаса) «Вольна-Чэрніхава» Гарадзішчанскага (з 1962 года Баранавіцкага) раёна.
Працаваў побач з Мікалаем Людвігавічам Светлікам (1904—1972), якому таксама за атрыманне высокага ўраджаю насення канюшыны было прысвоена званне Героя Сацыялістычнай Працы (1949).
Прымаў актыўны ўдзел у грамадскім жыцці, выбіраўся дэпутатам мясцовых Саветаў.
Памёр 23 снежня 1981 г., пахаваны на мясцовых могілках. У 1987 годзе на магіле ўстаноўлены абеліск. Матэрыялы аб жыцці і дзейнасці В. М. Качаргі захоўваюцца ў гісторыка-краязнаўчым музеі Вольнаўскай сярэдняй школы.
30 сакавіка 1949 года за атрыманне высокага ўраджаю насення канюшыны яму прысвоена ганаровае званне Героя Сацыялістычнай Працы з уручэннем ордэна Леніна і медаля «Серп і Молат».