У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Бурлака. Валянціна Савічна Бурлака (нар. 16 чэрвеня 1924, с. Палкава Мыкыціўка(укр.) бел., Багадухіўскі раён, Харкаўская вобласць, УССР) — беларускі архітэктар.
Скончыла ў 1950 годзе Кіеўскі інжынерна-будаўнічы інстытут (выкладчыкі Каракіс, Тарубараў). У тым жа годзе па накіраванні прыбыла ў Гомель, дзе з 1950 па 1980 працавала спачатку архітэктарам, а потым старэйшым архітэктарам і кіраўніком групы ў інстытуце «Гомельграмадзянпраект».
Член Саюза архітэктараў БССР з 1957 года. Член КПСС з 1962 года.
Пражывала ў Гомелі.
Асноўныя працы ў Гомелі: гасцініца «Сож» на 200 месцаў на рагу вул. Савецкай і Сялянскай (1956—1957); планіроўка і забудова вул. Перамогі (1954[1], у сааўтарстве з І. Ф. Бурлакам)[2], будынак Камунбанка па вул. Камунараў, 5 (надбудова 3-га паверха і прыбудова[3]; 1955)[1]; 46-кватэрныя дамы на рагу вуліц Кірава і Перамогі (1957—1958); адміністрацыйны будынак па вул. Сялянская; абласная бібліятэка імя У. І. Леніна на плошчы Перамогі; паліклініка № 8 па вул. Арцёма; Будынак «Гомельграмадзянпраект» на рагу вул. Першамайская і Савецкая[2], вытворчы будынак «Гомельграмадзянпраекта» (1961, з Ш. І. Хінчыным), навучальны (1961, з Ш. І. Хінчыным), спартыўны з басейнам (1969, з Ш. І. Хінчыным), навучальна-лабараторны (рог праспекта Перамогі і вуліцы Кірава[3]; 1970—1979) карпусы Беларускага інстытута інжынераў чыгуначнага транспарту ў Гомелі[1].
У шлюбе з архітэктарам Іванам Фёдаравічам Бурлакам. Мела дачку Алену (у замужжы Жукава)[4].
Узнагароджана медалямі «За доблесную працу» (1970), «Ветэран працы» (1979); Ганаровымі граматамі і Падзякамі.