Валерыя Іванаўна Круткене (нар. 5 кастрычніка 1938, г. Смаленск, РСФСР — 2016[1]) — беларускі архітэктар і педагог.
Скончыла ў 1962 годзе архітэктурнае аддзяленне будаўнічага факультэта БПІ. Пасля вучобы размеркаваная ў праектны інстытут «Мінскпраект», дзе ў 1962—1973 гадах працавала на пасадах архітэктара, старэйшага архітэктара, кіраўніка групы. З 1973 года перайшла на выкладчыцкую працу ў Мінскі архітэктурна-будаўнічы тэхнікум. Выкладчык спецыяльных дысцыплін вышэйшай катэгорыі, старшыня прадметнай камісіі па спецыяльнасці «Архітэктура»[2].
Член Саюза архітэктараў СССР з 1969 года. Пражывае ў Мінску[3].
Асноўныя працы (у аўтарскім калектыве): праекты забудовы мікрараёнаў па вул. Крапоткіна, Вялікае Сціклева (1967—1968), Курасоўшчына-1, 12-павярховыя жылыя дамы з убудаванымі крамамі, аптэкай па праспекце Пушкіна (1973) у Мінску[3].
Прымала актыўны ўдзел у складанні навучальных планаў па спецыяльнасці «Архітэктура», аўтар тыпавой навучальнай праграмы «Архітэктурнае праектаванне» для сярэдняй спецыяльнай адукацыі[2].
Узнагароджана сярэбраным медалём ВДНГ СССР як кіраўнік студэнцкіх работ, прадстаўленых у 1979 на выстаўку, знакам «За выдатныя поспехі ў сярэдняй спецыяльнай адукацыі» (1985), юбілейным медалём «60 гадоў Перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне» (2005), Ганаровай граматай Міністэрства народнай адукацыі Рэспублікі Беларусь (1991), Ганаровай граматай Мінгарвыканкама (1996), Ганаровай граматай БРК прафсаюза працаўнікоў адукацыі (2001), Ганаровай граматай Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь (2012)[2].