Валентыніян II (Флавій Валентыніян, лац.: Flavius Valentinianus, 371—392) — рымскі імператар у 375—392 гадах.
Дзіцём стаў намінальным суправіцелем Захаду Рымскай імперыі ў 375—383 гадах пры старэйшым браце, імператары Грацыяне. Пасля гібелі брата ў 383 годзе змушана да 388 года дзяліў кіраванне над Захадам з узурпатарам Магнам Максімам. Пасля таго, як Максім быў зрынуты, фактычную ўладу замест Валентыніяна ажыццяўляў да 391 года імператар Феадосій Вялікі, а потым палкаводзец Арбагаст.
Валентыніян II у сілу ўзросту самастойна не кіраваў, яго спроба ажыццяўляць імператарскія паўнамоцтвы пасля дасягненні паўналецця прывялі да канфлікту з Арбагастам у 392 годзе, у выніку чаго імператар загінуў пры нявысветленых абставінах.