Будынкі Баранавіцкага завода аўтаматычных ліній пабудаваны ў 1971—1975 гадах па праекце інстытута «Дзіпрастанок» (Масква)[1] па вуліцы Кароліка, 8. У інжынерна-лабараторным корпусе размяшчаўся таксама Інжынерны факультэт БарДУ.
Тэрыторыя комплексу падзелена па перадзавадскую і вытворчую зоны. Дамінанта архітэктурна-прасторавай кампазіцыі комплексу — 12-павярховы, квадратны ў плане інжынерна-лабараторны корпус, злучаны з 2-павярховым аб’ёмам, дзе размешчаны лабараторыі, інфармацыйна-вылічальны цэнтр, канферэнц-зала на 400 месцаў, сталовая. Інжынерна-лабараторны корпус і злучаны з ім пераходам прадаўгаваты аб’ём галоўнага корпуса ствараюць кантраст у аб’ёмна-прасторавай кампазіцыі комплексу. Вытворчыя карпусы размешчаны ўнутры тэрыторыі, пабудаваны з выкарыстаннем прагрэсіўных аб’ёмна-планіровачных і інжынерных метадаў. Будынкі перадзавадской зоны фарміруюць архітэктурнае аблічча галоўнай магістралі Мінск — Брэст у паўночна-ўсходняй частцы горада[1].