Бернарда Дадзі (іт. Bernardo Daddi, вядомы як Бернард Фларэнціец (Bernardus Florentinus); каля 1280, Фларэнцыя — 1348, там жа) — італьянскі мастак эпохі Пратарэнэсансу.
Жыў і тварыў у Фларэнцыі ў другой чвэрці XIV стагоддзі. Паслядоўнік Джота. На яго аказаў уплыў таксама сіенскі жывапіс (у прыватнасці, П’етра Ларанцэці).
Тэматыка карцін выключна рэлігійная. Да ранніх работ адносяцца фрэскі са сцэнамі з жыццяў Святых Стэфана і Лаўрына ў капэле Берардзі-Пульчы ў царкве Санта-Крочэ ў Фларэнцыі. Стварыў некалькі алтароў для цэркваў Італіі (напрыклад, трыпціх Марыі з немаўлём і святымі Мацеем і Мікалаем (1328) ва Уфіцы, Мадонна з немаўлём у Арсанмікеле ў Фларэнцыі (1346—1347).
Яго карцінам уласцівыя дэкаратыўнасць, складаны малюнак і тонкая каларыстыка. Асобныя работы мастака знаходзяцца ў калекцыі Эрмітажа.