wd wp Пошук: ⬜

Барыс Сяргеевіч Гудзімаў

Барыс Сяргеевіч Гудзімаў - хірург, тапографаанатам, доктар медыцынскіх навук, прафесар (кафедра аператыўнай хірургіі і тапаграфічнай анатоміі) Скончыў Новасібірскі медыцынскі інстытут у 1942.

Медыцынская дзейнасць і пасады

У гады Вялікай Айчыннай вайны працаваў ваенным хірургам (1942—1945), а ў 1945—1947 быў начальнікам хірургічнага аддзялення палявога рухомага шпіталя Цэнтральнай групы войск(руск.) бел..

1947—1950 — Загадчык хірургічнага аддзялення, галоўны ўрач міжраённай бальніцы, загадчык раённымі аддзеламі аховы здароўя ў Новасібірскай вобл., Новасібірску,
1950—1957 — начальнік хірургічнага аддзялення дарожнай бальніцы станцыі Новасібірск, галоўны хірург ўрачэбна-санітарнай службы Томскай чыгункі
1950—1957 — адначасова выконваючы абавязкі ці асістэнта кафедры агульнай хірургіі Новасібірскага медыцынскага інстытута
1957—1961 — Асістэнт кафедры шпітальнай хірургіі,
1958 — прысуджана вучоная ступень кандыдата медыцынскіх навук,
1961—1963 — Загадчык кафедры шпітальнай хірургіі Акцюбінскага медыцынскага інстытута,
1962 — зацверджаны ў вучоным званні дацэнта
1963—1969 — загадчык кафедры шпітальнай хірургіі Чыцінскага медыцынскага інстытута
1966 — прысуджана вучоная ступень доктара медыцынскіх навук,
1967 — зацверджаны ў вучоным званні прафесара
1970—1972 — загадчык кафедры шпітальнай хірургіі Гродзенскага медыцынскага інстытута
1972—1978 — галоўны хірург ўрачэбна-санітарнай службы Беларускай чыгункі
1978—1988 — загадчык кафедры аператыўнай хірургіі і тапаграфічнай анатоміі Мінскага медыцынскага інстытута,
з 1978 — кансультант санаторыя-прафілакторыя Беларускай чыгункі

Навукова даследчая дзейнасць

Першым настаўнікам лічыў акадэміка Юдзіна(руск.) бел., затым працаваў пад кіраўніцтвам прафесараў І.Л. Брэгадзэ і Г.Л. Любана.

Прапанаваў апарат для сдаўлення сасудаў канечнасці пры ўнутрыкоснай анестэзіі і апарат аўтаматычнага дазаванага ўвядзення вадкіх лекавых рэчываў; распрацаваў спосабы унутрытазавай празлакунарнай навакаінавай блакады. Іншы кірунак навуковых даследаванняў - пошук шляхоў прафілактыкі ускладненняў пры аперацыях на печані.

Прапанаваў спосабы пластыкі раневых паверхняў паренхиматозных органаў з ужываннем вытворных цэлюлозы; распрацаваў топографоанатомически абгрунтаваныя доступы да печані, ніжняй полай вене і яе галінах, прамой кішцы. Працаваў над праблемай паляпшэння вынікаў рэзекцыі страўніка пры язвавай хваробы, 1975. Падрыхтаваў манаграфію «Тактыка лекара пры абследаванні, лячэнні і назіранні анкалагічнага хворага» 1986.

Публікацыі

Аўтар больш за 130 навуковых работ.

Кандыдатская дысертацыя - «Камбінаваная методыка ўнутрыкоснай анестэзіі з прафілактыкай інфекцыі падчас аперацыі на канечнасці», 1958
Доктарская медыцынскіх дысертацыя - «Шляхі зніжэння смяротнасці (з прычыны шоку і пашкоджанні сасудаў) пры аперацыях на печані», 1966
Манаграфію «Тактыка лекара пры абследаванні, лячэнні і назіранні анкалагічнага хворага», 1986
Практыкум па тапаграфічнай анатоміі = Практикум по топографической анатомии / Пад аг. рэд. Б.С.Гудзімава. — Мн.: Выш. шк., 1984. — 255 с.

Спасылкі