Артура Бонфанці (24 мая 1905, Бергама —1978) — італьянскі мастак.
Правучыўшыся ў мастацкай школе Андрэа Фантоні ў Бергама з 1924 года, Бонфанці пераехаў у Мілан у 1926 годзе і займаўся графічным мастацтвам і дэкорамі інтэр’еру. У 1930-я гады ён завязаў адносіны з групай мастакоў-абстракцыяністаў. На яго паўплывала метафізічнае мастацтва Карла Кара. Вярнуўся ў Бергама падчас Другой сусветнай вайны, у пасляваенны час здзейсніў паездкі ў Парыж, Цюрых і Мюнхен. У 1947 годзе пачаў ствараць абстрактныя карціны, імкнучыся да геаметрычнага спрашчэння форм. У адрозненне ад многіх мастакоў таго перыяду, ён не далучыўся да пэўнага мастацкага руху. У 1954 годзе ён атрымаў узнагароду на Канскім кінафестывалі за фільм La chiave di Calandrino. Падчас 34-й Венецыянскай біенале ў 1968 годзе павільён Італіі вылучыў памяшканне выключна для яго твораў.