wd wp Пошук: ⬜

Андрэй Ястрабец

.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst a,.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst span.iw{display:inline-block}.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst a::first-letter,.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst span.iw::first-letter{text-transform:capitalize}

Андрэй герба «Ястрабец», Андрэй Васіла (Вісіла), Андрэй Паляк (пачатак XIV ст. — 14 лістапада 1398) — францішканін, рэлігійны дзеяч, першы біскуп віленскі (1388—1398).

Вучыўся ў Гнезне, служыў у Кракаве, прапаведваў у Мазовіі, потым місіянер у Літве.

Спаведнік Альжбеты Лакаткоўны. Удзельнічаў у місіі ў Малдавію, у выніку якой утворана Серацкая дыяцэзія, 9 мая 1371 года пастаўлены першым біскупам серацкім. З 1372 года апекаваўся Галіцкай архідыяцэзіяй. З 1374 года сакратар і скарбнік пры двары польскага караля. У 1376—1386 гадах дапаможны біскупам архідыяцэзіі Гнезненскай. Садзейнічаў шлюбу каралевы Ядвігі з вялікім князем літоўскім Ягайлам. Пасля заключэння шлюбу ў 1386 годзе кароль Уладзіслаў Ягайла даў згоду на ўтварэнне Віленскага біскупства. Удзельнічаў у хросце Літвы і ў 1388 годзе пастаўлены першым біскупам віленскім. Заснаваў францішканскія кляштары ў Лідзе і Ашмянах.

Зноскі

Літаратура

Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — 688 с. — ISBN 985-11-0314-4 (т. 1), ISBN 985-11-0315-2.