Амаграфі́чная ры́фма — рыфма, у якой спалучаюцца словы-амографы, г. зн. тыя, што пішуцца аднолькава, але гучаць па-рознаму (у выніку рознага месца націску). Такая рыфма можа ўспрымацца як асаблівы від рознанаціскной рыфмы. Своеасаблівае ўжыванне амаграфічнай рыфмы ў спалучэнні са звычайнай знаходзім у жартоўных «карацельках-каламбурах» Н. Гілевіча: