.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst a,.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst span.iw{display:inline-block}.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst a::first-letter,.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst span.iw::first-letter{text-transform:capitalize}
Аляксей Ягоравіч Бадаеў (руск.: Алексе́й Его́рович Бада́ев; 4 [16] лістапада 1883, Вялікае Юр’ева, Арлоўская губерня — 3 лістапада 1951, Масква) — расійскі палітычны і грамадскі дзеяч, савецкі партыйны і дзяржаўны дзеяч, па першай прафесіі — слесар.
У 1912 годзе быў абраны ў IV Дзяржаўную думу ад рабочай курыі Пецярбургскай губерні, член бальшавіцкай фракцыі. Выязджаў за мяжу для ўдзелу ў партыйных нарадах у Кракаве і Параніна, дзе сустракаўся з Леніным. У 1912—1913 гадах, па прапанове У. І. Леніна, з’яўляўся афіцыйным выдаўцом газеты «Праўда».
У лістападзе 1914 года быў арыштаваны разам з іншымі дэпутатамі-сацыялістамі і сасланы на вечнае пасеяленне ў Сібір, Туруханскі край, дзе працягваў рэвалюцыйную працу. Вярнуўся ў Петраград пасля Лютаўскай рэвалюцыі і быў абраны ад бальшавікоў у Петраградскую гарадскую думу.
Удзельнік Кастрычніцкай рэвалюцыі ў Петраградзе. Старшыня выбарчай камісіі па першых пасля рэвалюцыі выбарах у Петраградскую гарадскую думу, якія адбыліся 29 лістапада 1917 года. Як член РСДРП(б) з пастаўленай перад ім палітычнай задачай справіўся: па выніках выбараў бальшавікі беспрэцэдэнтна павялічылі сваё прадстаўніцтва ў Петраградскай гарадской думе з 67 да 188 мандатаў з 200. Пасля рэвалюцыі ўзначальваў органы харчовага забеспячэння Петраграда.
У першай палове 1920-х гадоў працаваў намеснікам старшыні Петраградскага (Ленінградскага) губвыканкама. З 1922 года — кандыдат у члены ЦК РКП(б). У 1925—1951 гадах — член ЦК ВКП(б). З 1930 года — старшыня Цэнтрасаюза. З 1931 года — Маскоўскага саюза спажывецкіх таварыстваў. З кастрычніка 1935 па жнівень 1937 года — намнаркама харчовай прамысловасці СССР. У 1937—1938 гадах — наркам харчовай прамысловасці РСФСР. З 1938 года намеснік старшыні Масгарвыканкама. У 1938—1944 гадах — старшыня Прэзідыума ВС РСФСР і намеснік старшыні Прэзідыума ВС СССР.
4 сакавіка 1944 гады вызвалены ад пасады пастановай 5-й сесіі Вярхоўнага Савета РСФСР I склікання.
Пасля адхілення ад пасады быў прызначаны кіраўніком трэста Галоўпіва (1943—1951). Памёр 3 лістапада 1951 года. Пахаваны ў Маскве на Новадзявочых могілках (участак № 3).