У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Ільін.
Аляксей Аляксеевіч Ільін (руск.: Алексей Алексеевич Ильин; 7 (19) жніўня 1857 — 4 ліпеня 1942) — рускі дзяржаўны дзеяч, сапраўдны стацкі саветнік, гісторык, нумізмат, картограф, член-карэспандэнт Акадэміі навук СССР (1928).
З адзнакай скончыў Аляксандраўскі ліцэй, уваходзіў у Камітэт Пушкінскага ліцэйскага таварыства і быў апекуном ліцэя. Затым служыў у лейб-гвардыі Сямёнаўскае палка і Міністэрстве дзяржаўных маёмасцяў.
Разам з братам Афінагенам (капітанам 2-га рангу, правадыром дваранства Шлісельбургскай павета), валодаў картаграфічнай вытворчасцю «Картаграфічная ўстанова А. Ільіна», маёнткам Сары, шэрагам вёсак у Шумскай воласці Наваладажскага павета, а таксама мызай Колтушы і шэрагам вёсак Колтушскай воласці Шлісельбургскай павета Санкт-Пецярбургскай губерні.
Член Дзяржаўнага савета па выбарах ад дваранства Санкт-Пецярбургскай губерні. Член Савета Дзяржаўнага банка. Кіраўнік Расійскага таварыства Чырвонага Крыжа. У розны час быў членам Таварыства Кітайска-Усходняй чыгункі, Рускага геаграфічнага таварыства, старшынёй Рускага таварыства кнігапрадаўцоў і выдаўцоў. За паспяховую дзейнасць свайго картаграфічнага прадпрыемства быў адзначаны залатым медалём Акадэміі навук. Вядомы нумізмат.
Разам з братам Афінагенам заснаваў дачны пасёлак Ільінскі (цяпер на тэрыторыі горада Усевалажск).
Пасля Кастрычніцкага перавароту кіраўнік секцыі нумізматыкі Акадэміі гісторыі матэрыяльнай культуры (з 1918), затым супрацоўнік аддзела нумізматыкі Дзяржаўнага Эрмітажа (1920-1940-я гг., да 1930 загадчык), куды перадаў сваю калекцыю рускіх манет. Член-карэспандэнт АН СССР (1928).
Прыцягваўся па «залатой справе» ў 1932—1933 гадах. («Залатыя справы» арганізоўваліся чэкістамі з мэтай вымагальніцтва ў арыштаваных валюты і каштоўнасцяў).
Памёр ад тыфу падчас блакады Ленінграда.