У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Булгак. Аляксандр Рыгоравіч Булгак (нар. 25 кастрычніка 1947, г. Слуцк, Мінская вобласць) — беларускі урач-кардыёлаг. Член-карэспандэнт (2017), доктар медыцынскіх навук (2003), прафесар (2005).
Скончыў Мінскі дзяржаўны медыцынскі інстытут (1981).
У 1985—1986 гадах лекар-оталарынголаг Цэнтра паталогіі слыху, голасу і мовы. З 1986 года у Беларускім дзяржаўным інстытуце ўдасканалення ўрачоў, з 1997 года дацэнт. У 2000—2008 гадах загадчык кафедрай Беларускай акадэміі паслядыпломнай адукацыі. У 2008—2017 гадах намеснік дырэктара па тэрапеўтычнай дапамозе, лячэбнай працы, з 2017 года галоўны навуковы супрацоўнік Рэспубліканскага навукова-практычнага цэнтра «Кардыялогія»[1][2].
Навуковыя працы па праблемах дыягностыкі і лячэння ў кардыялогіі. Даследаваў уплыў ультрагуку на сэрца, метэафактараў на ўзнікненне параксізмаў фібрыляцыі перадсэрдзяў ў пацыентаў з ішэмічнай хваробай сэрца (ІХС). Правёў даследаванні, звязаныя з дыягностыкай ІХС і асаблівасцямі вядзення пацыентаў з ІХС і фібрыляцыяй перадсэрдзяў. Вывучыў асаблівасці кардыёгемадынамікі, варыябельнасці рытму сэрца пры атручваннях псіхатропнымі прэпаратамі, пры вострым інфаркце мозгу, у пацыентаў з міеломнай хваробай. Правёў даследаванні па вывучэнні механізмаў развіцця лакальнага і дыстантнага ішэмічнага прэ- і паслякандыцыянавання міякарда, праблем, звязаных з вывучэннем сіндрому начнога апноэ, яго уплывам на парушэнні рытму сэрца, артэрыяльны ціск, гарманальны статус.
Аўтар больш за 300 навуковых прац.