У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Ракаў (значэнні). Аляксандр Дзмітрыевіч Ракаў (1840 — ?) — украінскі і беларускі архітэктар часоў Расійскай імперыі[1].
Нарадзіўся ў 1840 годзе. Выхоўваўся ў Пецярбургскім будаўнічым вучылішчы з 1855 па 1861 год[1].
Выпушчаны з правам на чын калежскага сакратара і прызначаны архітэктарскім памочнікам у харкаўскую будаўнічую і дарожную камісію, а потым — памочнікам начальніка штучнага стала. У 1865 годзе, па пераўтварэнні будаўнічай камісіі, застаўся па-за штатам, але ў наступным жа годзе зноў паступіў на службу малодшым інжынерам Харкаўскай губерні[1]. У 1868 годзе ўзведзены ў званне архітэктара і ў хуткім часе (1869) заняў месца харкаўскага гарадскога архітэктара[1].
Потым, у 1872 годзе, Аляксандр Дзмітрыевіч прылічаны да Тэхніка-будаўнічага камітэту(руск.) бел. і 2 студзеня 1873 года быў прызначаны губернскім архітэктарам(руск.) бел. у Віцебск[1].
Быў першым архітэктарам Жырардаўскай мануфактуры ў Харкаве, якая змяшчаецца па вул. Універсітэцкай(укр.) бел., 10[2], але пасля двух перабудоў — каля 1889 г. па праекце Уладзіміра Немкіна(укр.) бел. і ў 1912 годзе па праекце Уладзіміра Пакроўскага(укр.) бел., першапачатковы выгляд радыкальна змяніўся.