У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Макараў. .mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst a,.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst span.iw{display:inline-block}.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst a::first-letter,.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst span.iw::first-letter{text-transform:capitalize}
Аляксандр Аляксандравіч Макараў (руск.: Александр Александрович Макаров) (1845—1915) — дзяржаўны дзеяч Расійскай імперыі, міністр унутраных спраў (1911—1912), міністр юстыцыі (1916—1917).
Скончыў Санкт-Пецярбургскі дзяржаўны ўніверсітэт і стаў служыць у міністэрстве правасуддзя. Даслужыўся да Грамадскага Абвінаваўцы, і пасля стаў кіраўніком раённага суда. У 1906 ён быў прызначаны кіраўніком апеляцыйнай інстанцыі Харкава. У 1906 годзе ён быў прызначаны памочнікам міністра ўнутраных спраў паліцыі пад Сталыпінам до таго часу, пакуль не быў прызначаны імператарскім сакратаром у 1909. Ён быў прызначаны міністрам унутраных спраў у 1911 пасля забойства Сталыпіна па рэкамендацыі Какоўцава. Пакінуў пост у снежні 1912 пасля Ленскага растрэла і нязгоды рэгулявання прэсы. У апошнія месяцы 1916 года быў прызначаны на пост міністра юстыцыі, на якім знаходзіўся да лютаўскай рэвалюцыі 1917 года. Ён быў арыштаваны і забіты бальшавікамі ў 1919.
| Папярэднік: Пётр Аркадзевіч Сталыпін |
25-ы Міністр унутраных спраў Расійскай імперыі 20 верасня 1911–16 снежня 1912 |
Пераемнік: Мікалай Аляксеевіч Маклакоў |
| Папярэднік: Аляксандр Аляксеевіч Хвастоў |
20-ы Міністр юстыцыі і генерал-пракурор Сената 7 ліпеня 1916–20 снежня 1916 |
Пераемнік: Мікалай Аляксандравіч Дабравольскі |
| Папярэднік: Юлій Аляксандравіч Іскуль фон Гильдэнбандт |
16-ы Дзяржаўны сакратар 1 студзеня 1909–20 верасня 1911 |
Пераемнік: Сяргей Яфімавіч Крыжаноўскі |