Аляксандр Іванавіч Дудзяк (нар. 23 верасня 1949, Канатоп, Сумская вобласць, Украіна) — беларусік спецыяліст у галіне парашковай металургіі, кампазіцыйных матэрыялаў, фізікі і тэхнікі высокіх ціскаў. Доктар тэхнічных навук (1992), прафесар.
Скончыў Кіеўскі політэхнічны інстытут (спецыяльнасць «Металазнаўства і тэрмічная апрацоўка металаў», кваліфікацыя «Інжынер-металург», 1973), Беларускі політэхнічны інстытут (аспірантура, 1983).
Працаваў у Інстытуце фізікі цвёрдага цела і паўправаднікоў АН БССР (1975—1978, лабараторыя высокіх ціскаў, інжынер), Беларускім нацыянальным тэхнічным універсітэце (з 1978, машынабудаўнічы факультэт, кафедра «Супраціўленне матэрыялаў машынабудаўнічага профілю», прафесар).
Навуковыя інтарэсы: фізікі і тэхніка высокіх ціскаў; кампазіцыйныя матэрыялы; тэорыя і тэхналогія атрымання сінтэтычных алмазаў і звышцвёрдых інструментальных матэрыялаў.
Знак «Изобретатель СССР» (1982).