У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Шаплыка. Аляксандра Аляксандраўна Шаплыка (10 красавіка 1893, в. Макавічы, Глускі раён, Магілёўская вобласць — 3 снежня 1988) — Герой Сацыялістычнай Працы.
З 1930 года працавала паляводам, у 1936—1941 гадах асвойвала тэхналогію вырошчвання кок-сагызу. У час Вялікай Айчыннай вайны вяла ўласную гаспадарку. Пасля вызвалення Глускага раёна ў чэрвені 1944 года удзельнічала ў аднаўленні сельскагаспадарчай вытворчасці. У 1947 годзе пераехала ў Любанскі раён і ўступіла ў калгас «Чырвоная змена». Пасля навучання на курсах А. А. Шаплыка ўзначаліла адзін з участкаў па вырошчванні кок-сагызу, пазней кіравала брыгадай каўчукаводаў.
У 1949 годзе за атрыманне высокага ўраджаю кок-сагызу пры выкананні планавага збору і здачы дзяржаве каранёў і насення Аляксандры Аляксандраўне Шаплыка прысвоена званне Героя Сацыялістычнай Працы з уручэннем ордэна Леніна і залатога медаля «Серп і Молат».
У 1949 годзе выступала з дакладам на Усесаюзнай нарадзе каўчукаводаў, Усесаюзным навукова-даследчым інстытутам каўчукаводства. За атрыманне высокіх ураджаяў каранёў кок-сагызу ў 1950 годзе яна была ўзнагароджана другім ордэнам Леніна.
Пасля з’яўлення ў 1950-х гг. больш танных крыніц каўчука калгас «Чырвоная змена» перайшоў на вырошчванне буракоў. Працавала ў паляводстве да выхаду на заслужаны адпачынак у 1968 годзе.
Узнагароджана ордэнамі Леніна (1949, 1951), медалямі.