Абу Мусаб аз-Заркаві (араб. أبو مصعب الزرقاوي; 20 кастрычніка 1966 — 7 чэрвеня 2006) — іарданскі тэрарыст, заснавальнік і кіраўнік ісламісцкай групоўкі «Армія адзінабожжа і джыхаду», член міжнароднай тэрарыстычнай арганізацыі «Аль-Каіда», удзельнік Афганскай і Іракскай войнаў.
Інфармацыя пра асабістую біяграфію аз-Заркаві заснавана на паведамленнях з розных крыніц і з цягам часу змянялася — магчыма па кан’юнктурных меркаваннях, звязаных з інтарэсамі амерыканскіх спецслужбаў.
Аз-Заркаві нарадзіўся, як мяркуецца, 20 кастрычніка 1966 года ў горадзе Зарка (Іарданія) непадалёк ад Амана. Яго сапраўднае імя, як мяркуецца, — Ахмед Фадыль Халейла (араб. أحمد فاضل النزال الخلايله). Быў удзельнікам Афганскай вайны, у гады якой ваяваў супраць Савецкай Арміі. Па вяртанні ў Іарданію быў заўважаны ў падрыўных дзеяннях супраць караля, за што быў арыштаваны і правёў сем гадоў у турме (1992—1999). Выйшаўшы на волю, арганізаваў радыкальную групоўку «Армія адзінабожжа і джыхаду» (з 2003 года перабазаваную ў Ірак).
Сусветную вядомасць аз-Заркаві атрымаў дзякуючы дзяржаўнаму сакратару ЗША Коліну Паўэла, які зімой 2003 года, выступаючы на пасяджэнні Савета бяспекі ААН і спрабуючы даказаць, што Ірак пагражае ўсім свеце сваёй зброяй масавага паражэння і звязаны з «Аль-Каідай», распавёў, у прыватнасці, аб нібыта злучным звяне паміж Садамам Хусейнам і Усамай бэн Ладэнам. Гэтым злучным звяном і быў Абу Мусаб аз-Заркаві[4].
Падчас Іракскай вайны Аз-Заркаві падазраваўся ў арганізацыі мноства тэрарыстычных актаў, у тым ліку выбухаў з выкарыстаннем замініраваных аўтамабіляў, накіраваных супраць замежнікаў, іракцаў, якія супрацоўнічаюць з амерыканскімі ваеннымі сіламі і новай іракскай адміністрацыяй у Іраку, і іракскіх шыітаў. Акрамя таго, ён арганізаваў выкраданні замежных закладнікаў і асабіста ўдзельнічаў у іх пакараннях смерцю[4].
Амерыканскія ўлады прызначылі ўзнагароду ў 25 мільёнаў долараў ЗША за яго злоў[4].
У 2004 годзе Абу Мусабу Заркаві сталі прыпісваць арганізацыю практычна ўсіх буйных тэрактаў, як у Іраку, так і за яго межамі[4].
Улетку 2004 года, на фоне абвастрэння стасункаў паміж ЗША і Іранам, амерыканскія СМІ сталі падкрэсліваць сувязі аяго з іранскімі рэлігійнымі ўладамі. Аказалася, што зусім нядаўна ён пастаянна пражываў у Тэгеране[4].
18 верасня 2004 года арганізацыя, якую ўзначальвае аз-Заркаві, абвясціла аб пачатку беспрэцэдэнтнай акцыі па скупцы выкрадзеных замежнікаў у крымінальных банд. Іракскія спецслужбы мяркуюць, што мясцовыя крымінальныя верхаводы наладзілі своеасаблівы бізнэс: яны выкрадалі замежнікаў, а затым за бясцэнак прадавалі іх людзям аз-Заркаві
20 лістапада 2005 года 57 старэйшын клана Халейла — аднаго з найбольш уплывовых бедуінскіх родаў у Іарданіі, які мае роднасныя сувязі нават з кіруючай у Іарданіі хашыміцкай дынастыяй, — падпісалі адкрыты ліст, у якім яны адракліся ад свайго сваяка і асудзілі тэрарыстычныя акцыі аз-Заркаві. Падставай для гэтага паслужылі тры выбухі ў гатэлях Амана, якія адбыліся ў лістападзе 2005. Адказнасць за гэтыя выбухі ўзяла на сябе групоўка аз-Заркаві. Сам жа ён выступіў з пагрозамі забіць караля Іарданіі Абдалу II.
7 чэрвеня 2006 года аз-Заркаві і шэсць ягоных паплечнікаў былі забітыя двума бомбамі, скінутымі амерыканскім знішчальнікам-бамбавіком F-16 за сем кіламетраў ад горада Баакуба[5][6].
Па расказах людзей, асабіста якія мелі зносіны з аз-Заркаві, ён паўстае змрочным, запальчывым чалавекам. Галоўнае яго крэда — барацьба з заходнім уплывам на мусульманскае грамадства.
Адной з важных дэталяў у апісанні Абу Мусаба Заркаві з самага пачатку было яго калецтва. Яшчэ Колін Паўэл сцвярджаў, што падчас Афганскай вайны ён быў паранены ў нагу і доўга лячыўся. У рэшце рэшт яму ампутавалі нагу. Аперацыя была зроблена ў Багдадзе, і гэта лічылася доказам сувязяў Заркаві з Садамам Хусейнам. Аднак у 2004 годзе амерыканскія спецслужбы перагледзелі свае першапачатковыя дадзеныя і было абвешчана,што тэрарыст зусім не інвалід[4].
Прадстаўнікі адной з ісламісцкіх арганізацый заявілі ў красавіку 2004 года, што аз-Заркаві на самай справе мёртвы, а ўсе заклікі, якія публікуюцца ў Інтэрнэце ад яго імя, на самай справе сфабрыкаваныя, каб распаліць ў Іраку грамадзянскую вайну і нацкаваць шыітаў і сунітаў. Пры гэтым ісламісты абвясцілі аўтарамі фабрыкацый амерыканскія спецслужбы[4].
У пачатку 2004 года Заркаві заклікаў баевікоў з Чачні адправіцца ў Ірак «для барацьбы з ЗША»[7].
Пра сувязі аз-Заркаві з чачэнскімі сепаратыстамі заяўляў расійскі генерал-маёр Ілля Шабалкін, па яго сцвярджэнні, які з’яўляўся ў Чачні, падчас Чачэнскай вайны, эмісарам «Аль-Каіды» Абу Джарах прыходзіўся стрыечным братам аз-Заркаві[8].