У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Нарбут. Юстын Нарбут (каля 1773 — 25.9.1845), гісторык.
3 роду Нарбутаў, стрыечны брат Тэадора Нарбута.
Вучыўся ў Вілснскім універсітэцеце.
У час паўстання 1794 камандаваў палком пяхоты ў баі пад Соламі.
Пасля падаўлення паўстання пастаянна жыў у Лідскім павеце, у спадчынным маёнтку, у 1820 быў членам межавога суда ў павеце.
Апошнія гады жыцця прысвяціў вывучэнню гісторыі края. У 1818 ў Гродне выйшла яго праца «Нарыс каранёў літоўскага народу», у якой прыведзены звесткі пра мясцовую гісторыю і міфалоіію. Невялікі тыраж гэтай кнігі хутка разышоўся, і ў 1820 выйшла 2-е выданне.
У Вільні надрукавана яго праца «Унутраная гісторыя літоўскага народу з часоў Яна Сабескага і Аўгуста II…» (т. 1-2, 1842, 2-е выд. 1843). Ёсць меркаванне, што яна падрыхтавана ім на заказ прадстаўнікоў роду Сапегаў, таму што амаль цалкам прысвечана зацятай барацьбе паміж: віленскім біскупам Канстанцінам Бжастоўскім і гетманам Казімірам Сапегам у 1693-1701. У рэцэнзіі на гэту кнігу Ю. Л. Крашэўскі абвінаваціў аўтара ў невыкарыстанні важных гіст. крыніц і тэндэнцыйнасці, з-за чаго вобраз Сапегі атрымаўся залішне станоўчым, а Бжастоўскага — адмоўным.