Эпікурэізм — філасофскае вучэнне, якое зыходзіць з ідэй Эпікура і яго паслядоўнікаў. Эпікурэізм быў адной з найбольш уплывовых філасофскіх плыняў у Антычнасці.
Эпікур засноўвае сваю школу ў 310 г. да н. э. спачатку ў Калафоне, а затым, у 306 г. да н. э., пераносіць яе ў Афіны. Школа знаходзілася ў садзе філосафа, па гэтай прычыне яна атрымала назву «Сад», а паслядоўнікі Эпікура пачалі называцца «філосафамі з садоў». У школу прымаліся жанчыны і рабы, прычым адмаўляцца ад сваёй маёмасці не патрабавалася. На варотах школы быў надпіс: «Госць, табе тут будзе добра; тут задавальненне - вышэйшае дабро».
Школу эпікурэізма застаў апостал Павел, падчас падарожжа ў Афіны (Дзеян.17: 18).