Экзэма
Экзэма (стар.-грэч.: ἔκζεμα — высыпанне на скуры, ад ἐκζέω — ускіпаю) — вострае ці хранічнае незаразнае запаленчае захворванне скуры, якое мае алергічную прыроду, што характарызуецца разнастайным сыпам, пачуццём пякоты, свербам і схільнасцю да рэцыдываў.
Тэрмін «экзэма» ўжывалі даўно (за два стагоддзі да нашай эры), але для абазначэння розных дэрматозаў, якія ўзнікаюць востра. Толькі ў першай палове XIX стагоддзя Уілен (1808), Бейтмен (1813) Рэйс (1823) і іншыя вучоныя вылучылі экзэму ў асобную назалагічную форму.
Прычыны экзэмы
Узнікненню экзэмы спрыяюць разнастайныя знешнія (механічныя, хімічныя, тэрмічныя і інш.) і ўнутраныя (захворванні печані, нырак, страўнікава-кішачнага тракта, эндакрыннай, нервовай сістэмы і інш.) фактары. Па этыялогіі (гэта значыць у залежнасці ад прычыны), лакалізацыі (размяшчэнні) і характару скурных праяў адрозніваюць некалькі формаў экзэмы.
Гл. таксама
Спасылкі
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Экзэма
Катэгорыя·Вікіпедыя·Артыкулы з пераазначэннем значэння з Вікідадзеных
Катэгорыя·Захворванні скуры і яе прыдаткаў
Катэгорыя·Захворванні паводле алфавіта