У Рэспубліцы Казахстан цяжкае становішча з экалогіяй. Асноўныя крыніцы забруджання — гэта прамысловасць, сельская гаспадарка, транспарт і іншыя фактары. Больш адчувальнай з’яўляецца атмасфера, у яе слаі паступаюць газападобныя і вадкія забруджвальныя рэчывы.
Гэта адно з найбуйнейшых экалагічных праблем у Казахстане, якое з’яўляецца наступствам ядзерных выпрабаванняў. Ядзерныя доследы, што праводзіліся з 1949 года спрычыніліся масавага заражэння ў Цэнтральнай і Усходняй частках Казахстана. Таксама на ўзрастанне радыяцыйнага фону ўплываюць азонавыя дзіркі, якія ўтвараюцца пры запуску касмічных караблёў.
На тэрыторыі Казахстана адной з глабальных праблем лічыцца нястача водных рэсурсаў. Няправільнае размеркаванне і ўжытак водных рэсурсаў прывялі да знясілення крыніц прэснай вады. Водныя рэсурсы вылічаны на абвадненне 8-10 млн. га, тым часам як у Казахстане і Сярэдняй Азіі прыблізна 50-60 млн. га.
Адным з прыкладаў з’яўляецца Аральскае мора, якое было высушана з-за няправільнага выкарыстання вод Амудар’і і Сырдар’і. Што спрычынілася вымірання многіх выглядаў рыб, падвышэння салёных грунтовых вод, а таксама змены кірунку ветру.
На сённяшні дзень Амудар’я дасягае Арала ў зімовы перыяд часу, што паспрыяла скарачэнню плошчы акваторыі на 1/3. Аб’ём вады зменшыўся на 60%, што спрыяла ўзросту сярэдняй салёнасці вод у 2.5 разы.
Прычынай забруджання атмасфернага слоя з’яўляюцца няпоўнае выкарыстанне паліва і састарэлыя тэхналогіі вытворчасці. Асноўныя забруджвальныя рэчывы — гэта пыл, дыяксід шэры, дыяксід азоту, вуглевадароды, фенол, свінец, серавадарод, хлорысты вадарод, аміяк і іншыя.
Ва Усходняй частцы Казахстана ў атмасферу выкідваюцца каля 2250 тысяч тон у год розных палютантаў. Тым часам як у Цэнтральнай частцы Казахстана вылучаюцца каля 1870 тысяч тон у год. Найменшае забруджанне ў Паўночнай і Паўднёвай частках Казахстана, у сярэднім каля 400 тысяч тон у год.