У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Дубянецкі. Эдуард Станіслававіч Дубянецкі (нар. 20 красавіка 1966, в. Чудзін, Ганцавіцкі раён, Брэсцкая вобласць — 25 лютага 2020, Мінск) — беларускі гісторык, культуролаг, паэт, эсэіст, крытык. Кандыдат гістарычных навук (1995). Член Саюза беларускіх пісьменнікаў (2012). Сын філосафа, палітолага і публіцыста Станіслава Дубянецкага.
Скончыў гістарычны факультэт БДУ (1988), працаваў малодшым навуковым супрацоўнікам на гістарычным факультэце БДУ. У 1992—2004 гадах навуковы і старшы навуковы супрацоўнік Нацыянальнага навукова-асветніцкага цэнтра імя Ф. Скарыны (Скарынаўскі цэнтр). У 2004 - 2015 гадах быў вядучым навуковым супрацоўнікам аддзела тэорыі і гісторыі беларускай культуры Беларускага дзяржаўнага педагагічнага універсітэта імя М. Танка. Памёр 25 лютага 2020 года. Пахаваны на Заходніх могілках у Мінску.
Даследаваў праблемы міжнацыянальных адносін на Беларусі ў XIX—XX стагоддзях, нацыянальнага характару і этнічнай самасвядомасці беларусаў, узаемаўплываў ментальнасці і нацыянальнай культуры, суадносін язычніцкіх і хрысціянскіх элементаў у беларускім фальклоры, развіцця айчыннай і сусветнай культуры ва ўмовах глабалізацыі. Пераствараў па-беларуску вершы ўкраінскіх паэтаў. Яго творы перакладаліся на ўкраінскую, польскую і рускую мовы. Напісаў і апублікаваў каля сотні вершаў у розных формах, відах і жанрах.
Артыкулы, вершы, эсэ і рэцэнзіі друкаваліся ў айчынным і замежным перыядычным друку, калектыўных сборніках і выданнях.