Эдуард Бухнер (20 мая 1860, Мюнхен — 13 жніўня 1917, Факшаны) — нямецкі хімік і біяхімік. Нобелеўская прэмія па хіміі (1907) («За праведзеную навукова-даследчую працу па біялагічнай хіміі і адкрыццё пазаклетачнай ферментацыі»).
Нарадзіўся ў Мюнхене 20 мая 1860 года. Ён пачаў вывучаць хімію ў 1884 годзе пад кіраўніцтвам Адольфа Баера (Нобелеўскага лаўрэата па хіміі 1905 года) і батаніку ў прафесара Негелі ў Батанічным інстытуце Мюнхена.
Пасля перыяду працы з Ота Фішэрам у Эрлангене, ён атрымаў дактарат ад Мюнхенскага ўніверсітэта ў 1888.
Бухнер ажаніўся з Лотай Сталь у 1900 годзе.
У 1907 годзе Бухнер атрымаў Нобелеўскую прэмію па хіміі за біяхімічныя даследаванні пазаклетачнай ферментацыі і выдзяленне зімазы.
Падчас Першай сусветнай вайны Бухнер служыў у палявым шпіталі ў Румыніі ў чыне маёра. Ён быў паранены 3 жніўня 1917 года і памёр ад гэтых ран праз дзевяць дзён у Мюнхене ва ўзросце 57 гадоў.