Харвацкі гістарычны музей (харв.: Hrvatski povijesni muzej) — дзяржаўны гістарычны музей у сталіцы Харватыі горадзе Заграбе; значны збор прадметаў і матэрыялаў па харвацкай гісторыі, навукова-даследчы і культурны цэнтр краіны.
Будынак музея - палац Войкавіч-Оршыч-Раўх (Vojković-Oršić-Rauch), адзін з самых каштоўных помнікаў архітэктуры барока ў Заграбе і ўсёй краіне, быў узведзены ў канцы XVIII стагоддзя. На працягу гісторыі палац быў сямейным гняздом некалькіх шляхетных харвацкіх сем’яў, не раз мяняў уладальнікаў, пакуль у 1930-х гадах горад не набыў будынак у апошняга прыватнага ўласніка. У далейшым у будынку знаходзілася рэзідэнцыя мэра Заграба, а з 1959 года - частка Харвацкага гістарычнага музея.
Рэжым працы музейнай установы:
Харвацкі гістарычны музей у Заграбе лічыцца правапераемнікам Нацыянальнага музея Харватыі, заснаванага ў 1846 годзе.
У 1959 годзе ў палацы Войкавіч-Оршыч-Раўх размясціўся Гістарычны музей Харватыі. Разам з незалежнасцю Харватыі ў 1991 годзе быў аб’яднаны з Музеем Рэвалюцыі (Muzej revolucije naroda Hrvatske), затым з’явілася новая музейная ўстанова - Харвацкі гістарычны музей, які з тых часоў з’яўляецца галоўным гістарычным музеем краіны. Акрамя барочнага палаца на вул. Матошава, частка экспазіцыі Харвацкага гістарычнага музея размешчана ў павільёне Мештравіча (харв. Meštrovićev paviljon); музей, акрамя таго, мае бібліятэку, ажыццяўляе навукова-даследчую і выдавецкую дзейнасць. Музейная ўстанова кіруе філіялам - мемарыяльным музеем Івана Горана Кавачыча ў сяле Лукаўдол (Lukovdol) у Горскім Котары (Прыморска-Гаранская жупанія).
Фонды Харвацкага гістарычнага музея налічваюць больш за 200 000 экспанатаў. Музейныя калекцыі ўключаюць 15 аддзелаў: