Філасофія Азербайджана (азерб.: Azərbaycan fəlsəfəsi або азерб.: Azərbaycanda fəlsəfə) — грамадска-палітычная думка азербайджанскага народа і сукупнасць філасофскага спадчыны азербайджанскіх мысляроў.
Пасля ўваходжання Азербайджана ў склад Расіі з’явілася ідэалогія асветніцтва, нацэленая на вестэрнізацыю краіны (Мірза Фаталі Ахундаў, Джалілі Мамедкулизаде). Асветнікі крытыкавалі адсталасць краіны і рэлігійнае цемрашальства. У гэты час таксама пачалі распаўсюдзіліся ідэі пантюркизма (Мусават).
Пасля заваёвы краіны Чырвонай Арміяй у Азербайджане былі заснаваныя кафедры дыялектычнага і гістарычнага матэрыялізму, на якіх вялося вывучэнне і выкладанне марксізму. У гэты час адбылася інстытуалізацыя філасофіі пад эгідай Акадэміі навук, ажыццяўляліся пераклады заходняй філасофіі на азербайджанская мова, вывучэнне і сістэматызацыя азербайджанскай думкі.
На заходзе СССР у Азербайджане атрымала папулярнасць ідэалогія пантюркизма, якая супернічае з ідэалогіяй паниранизма. Да азербайджанскай філасофіі можа быць аднесены расійскі мысляр Гейдар Джемаль.
Вялікі ўклад у сістэматызацыю і вывучэнне азербайджанскай філасофіі зрабіў Закір Мамедаў.