У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Лебедзеў.
Уладзімір Васілевіч Лебедзеў (14 [26] мая 1891 — 21 лістапада 1967) — савецкі жывапісец, графік, прызнаны майстар плаката, кніжнай і часопіснай ілюстрацыі, заснавальнік ленінградскай школы кніжнай графікі. Народны мастак РСФСР (1966), член-карэспандэнт Акадэміі мастацтваў СССР (1967).
У 1917—1918 гадах працаваў як палітычны карыкатурыст, супрацоўнічаў з сатырычнымі часопісамі «Сатырыкон» і «Новы Сатырыкон»; стварыў мноства палітычных карыкатур. У 1918—1921 гадах — прафесар ВХУТЕМАСа ў Петраградзе. У 1919—1920 гадах разам з У. І. Козлинским працаваў над серыяй плакатаў «Петраградскага вокны РОСТУ» для Расійскага Тэлеграфнага Агенцтва. Стварыў новы стыль агітацыйнага плаката, прызначанага для размяшчэння на заводах, у клубах, у вітрынах крамаў і на агітацыйных параходах.
На працягу ўсяго жыцця працаваў як мастак дзіцячай кнігі. Праца ў выдавецтве і праца над кнігай не перашкодзілі В. В. Лебедзеву ажыццявіць сябе ў жывапісе і стварыць шэраг выбітных жывапісных работ. Працаваў у кніжнай графіцы з 1918 па 1967 год.
Першыя кнігі з яго малюнкамі выйшлі ў выдавецтве «Вясёлка».