Тахунійская культура — неалітычная культура Палесціны VIII-V тыс. да н.э., якая змяніла Натуфійскую культуру. Змянілася плямёнамі ярмукскай культуры, які прыйшлі з поўначы.
Атрымала назву ў гонар Вадзі-Тахун, размешчанага ў цэнтральнай Палесціне, дзе ўпершыню была знойдзена характэрная для гэтага перыяду вырабы. Артэфакты гэтай культуры знаходзяць на Іўдзейскіх узгорках і ў пустыні Негеў. Абу-Гош — эталонны помнік тахунійскай культуры. Жан Перо выявіў там рэшткі аднапакаёвых чатырохвугольных жытлаў з канічным дахам. У позні час свайго існавання азначыліся ўстойлівыя сувязі з Егіптам (Тасійская культура). Апошнія тахунійскія прылады тасійскай культуры ў Егіпце, мабыць, адносяцца да 5-му тысячагоддзю да н.э. і нават да пачатку 4-га.
Паводле адной з версій, прарадзімай тахунійцаў была паўднёва-ўсходняя Малая Азія і яны мелі роднасныя сувязі з плямёнамі свідэрскай культуры[крыніца не пазначана 2384 дня]. Цэнтрам культуры быў Іерыхон Б. Свяцілішчы маюць выгляд мегарона. Асноўным заняткам насельніцтва было земляробства, а таксама паляванне з лукам і стрэламі. Ёсць звесткі пра прыручэнне казы.