Сінці-поп
Сінці-поп — жанр поп-музыкі, у якім сінтэзатар з’яўляецца галоўным інструментам. У той час як большасць сучаснае папулярнае музыкі ствараецца з дапамогай сінтэзатараў, сінт-поп мае стылістычныя асаблівасці, якімі ён адрозніваецца ад астатняй музыкі, створанай тэхналагічна аднолькава.
Гэтымі асаблівасцямі з’яўляюцца: штучнасць гуку (сінтэзатары больш не імітуюць гучанне рэальных музычных інструментаў), акцэнт на механічных рытмах, выкарыстанне вакалу ў якасці кантрапункта штучнаму паходжанню аранжыроўкі, шмат паўтораў структурных элементаў. Форма кампазіцыі сінт-поп песень не адрозніваецца ад формы звычайных поп-песень. Нярэдка тэксты песень маюць лёгкую сацыяльную і навукова-тэхнічную тэмы.
У больш шырокім сэнсе сінці-поп — музычная сцэна пачатку і сярэдзіны 80-х, якая актыўна выкарыстоўвае ў музыцы гук сінтэзатараў (напрыклад, Depeche Mode, Erasure), а таксама хваля папулярнае Новае Рамантыкі (гурты Duran Duran, Spandau Ballet і іншыя)[1].
Зноскі
- ↑ Соболевская, Елена “aresha” Синт-поп как направление электронной музыки(руск.) (недаступная спасылка). LiveSound.by (2007). Архівавана з першакрыніцы 6 студзеня 2008. Праверана 15 студзеня 2020.
Спасылкі
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Сінці-поп- Міжнароднае сінці-радыё Synth.FM Архівавана 2 снежня 2020.
Катэгорыя·Электронная музыка паводле жанраў
Катэгорыя·Поп-музыка
Катэгорыя·Музычныя жанры