Сінодзік, памяннік або памінальнік— спіс, або кніга з пералікам іменаў памерлых для памінання падчас набажэнства або ў прыватнай малітве, а таксама гістарычная назва службы, складзенай у 843 годзе з нагоды перамогі праваслаўнай веры над іканаборствам, якая традыцыйна адбываецца ў першую нядзелю Вялікага посту. У службе абвяшчаецца анафема ерэтыкам і «вечная памяць» рупліўцам праваслаўнай веры.
Толькі ў XII стагоддзі сінодзік стаў азначаць кнігу памяці[1].
Апроч царкоўных, былі распаўсюджаны асабістыя або сямейныя памінальнікі[2].
Сінодзікі часта мелі прадмовы, дзе асвятляліся найважнейшыя пытанні замагільнага быцця. Часам такія прадмовы перапісвалі як асобныя літаратурныя творы без памінальнай часткі.