Су-27 (завадскі шыфр Т-10С; па кадыфікацыі НАТА: Flanker-B -«Фланкер-Б») — савецкі і расійскі шматмэтавы ўсенадворны звышгукавы цяжкі знішчальнік чацвёртага пакалення[2], распрацаваны ў АКБ Сухога і прызначаны для заваёвы перавагі ў паветры. Таксама самалёт прымяняецца для ракетна-бомбавых удараў па наземных цэлях. З’яўляецца носьбітам тактычных ядзерных боепрыпасаў.
Галоўнымі канструктарамі Су-27 у розны час былі Навум Сямёнавіч Чарнякоў, Міхаіл Пятровіч Сіманаў, Арцём Аляксандравіч Колчын і Аляксей Іванавіч Кнышоў.
Першы палёт прататыпа адбыўся ў 1977 годзе. У 1982 годзе самалёты пачалі паступаць у авіяцыйныя часткі, з 1985 года пачалася іх эксплуатацыя, прыняты на ўзбраенне 23 жніўня 1990 года. Су-27 з’яўляецца адным з асноўных самалётаў Ваенна-паветраныя сілы Расійскай Федэрацыі$ВПС Расіі, яго мадыфікацыі складаюцца на ўзбраенні ў краінах СНД, Індыі, Кітаі і іншых. На аснове Су-27 распрацавана вялікая колькасць мадыфікацый: вучэбна-баявой Су-27УБ, палубны знішчальнік Су-33 і яго вучэбна-баявая мадыфікацыя Су-33УБ, шматмэтавыя знішчальнікі: Су-30, Су-27М, Су-35, франтавы бамбавік Су-34 і іншыя. Самалёты серыі Су-27/30 на 2019 год займалі трэцяе месца па колькасці сярод самых распаўсюджаных баявых самалётаў свету, з’яўляючыся самымі распаўсюджанымі баявымі самалётамі расійскай вытворчасці[3].