Супін (лац.: supinum) — аддзеяслоўны назоўнік са значэннем мэты дзеяння пры дзеясловах руху. Ужываўся ў лацінскай і славянскіх мовах у функцыях, блізкіх да сучаснага інфінітыва.
У славянскіх мовах сустракаецца ў ніжнялужацкай і славенскай мовах.
Літаратура
Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2002. — Т. 15. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0251-2 (Т. 15).