У адпаведнасці з прынцыпам падзелу ўлад адна з трох (нараўне з заканадаўчай і выканаўчай уладай) засноўвалых і самастойных функцый прававой дзяржавы. Органы судовай улады дазваляюць вырашаць прававыя спрэчкі (цяжбы) паміж пэўнымі асобамі, а таксама разглядаюць справы аб аспрэчванні прававых загадаў на прадмет адпаведнасці правілам больш высокай сілы (законаў — Канстытуцыі, падзаконных нарматыўных актаў — законам, так званы нармакантроль), у асобных выпадках даюць тлумачэнне прававым нормам (у асноўным нормам канстытуцыі краіны) па-за сувяззю з пэўнай спрэчкай. Суды таксама выконваюць асобныя засвядчальныя функцыі (прызнанне фактаў, у асобных дзяржавах — умацаванне правоў), калі для пасведчання патрабуецца даказванне, па складанасці якое выходзіць за кампетэнтнасць натарыўсаў.
Ажыццяўляецца толькі судамі
Мае поўную самастойнасць
Ажыццяўляецца пасродкам канстытуцыйнага, грамадзянскага, арбітражнага, адміністрацыйнага і крымінальнага судаводства
Падзаконнасць — кіраўніцтва законамі пры прыняцці рашэнняў.
Праваўжывальны характар.
Вынятковасць — не дапушчаецца магчымасць другаснага разгляду дазволеных спраў.
Адзінства судовай сістэмы Рэспублікі Беларусь:
Усталяванне судовай сістэмы Канстытуцыяй і РКЗ «Аб судовай сістэме Рэспублікі Беларусь».
Захаванье ўсімі судамі законаў Рэспублікі Беларусь.
Прызнанне абавязковасці рашэнняў
Адмысловы статус суддзяў
Фінансаванне суддзяў з рэспубліканскага бюджэту.
У некаторых мусульманскіх краінах судовая ўлада ажыццяўляецца на аснове шарыяту.