Статэрыйскі перыяд (стар.-грэч.: σταθερός — «устойлівы») — заключны геалагічны перыяд палеапратэразойскай эры, які доўжыўся 1800—1600 мільёнаў гадоў таму (хранаметрычная датыроўка, якая не базуецца на стратыграфіі)[1].
На працягу статэрыя сфарміраваліся ядзерныя жывыя арганізмы.
Перыяд характарызуецца з’яўленнем новых платформ і канчатковай кратанізацыяй паясоў. Фарміруецца суперкантынент Калумбія.