Сваяцтва
Сваяцтва — сувязь паміж людзьмі, заснаваная на паходжанні адной асобы да другой (прамая роднасць), або розных асоб ад агульнага продка, а таксама на шлюбных сямейных адносінах[1] . Адносіны паміж людзьмі, якія ўзнікаюць са шлюбнага саюза аднаго са сваякоў завуцца сваяўство.
Крэўнае сваяцтва па прамой лініі
- Бацька (разм. тата, татулька, татка, татуся) — мужчына ў адносінах да сваіх дзяцей, муж маці.
- Маці (разм. мама, матухна, матуля, мамка) — жанчына ў адносінах да сваіх дзяцей, жонка бацькі.
- Сын (разм. сынок, сынулька, сыночак, сына, сынка) — хлопчык / мужчына ў адносінах да сваіх бацькоў.
- Дачка (разм. дачушка) — дзяўчынка / жанчына ў адносінах да сваіх бацькоў.
- Бацькі — агульны тэрмін для абазначэння бацькі і маці.
- Дзеці — агульны тэрмін для абазначэння сыноў і дачок.
Сваяцтва і сваўство ў беларускім заканадаўстве
Паводе Сямейнага кодэксу Рэспублікі Беларусь:
Блізкае сваяцтва:
 |
Адносіны, якія вынікаюць з крэўнага сваяцтва паміж бацькамі і дзецьмі, роднымі братамі і сёстрамі, дзедам, бабкай і ўнукамі, лічацца блізкім сваяцтвам. Артыкул 60 СК РБ |  |
Сваўство:
|
Адносіны паміж супругам і блізкімі сваякамі іншага супруга лічацца адносінамі сваўства. Артыкул 61 СК РБ | |
Літаратура
- БЭ ў 18 тамах. Т.13, Мн., Арт. Роднасць і сваяцтва
Спасылкі
Зноскі
- ↑ Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы. Мн.:БелЭн, 2002, С.590.
Катэгорыя·Генеалагічная тэрміналогія
Катэгорыя·Сваяцкія адносіны
Катэгорыя·Сям’я