Сацыялістычны рэалізм, сацрэалізм — асноўны мастацкі метад, які выкарыстоўваўся ў мастацтве Савецкага Саюза пачынаючы з 1930-х гадоў, дазволены, або рэкамендаваны, або навязаны (у розныя перыяды развіцця краіны) дзяржаўнай цэнзурай, таму і цесна звязаны з ідэалогіяй і прапагандай. Ён быў афіцыйна ўхвалены з 1932 года партыйнымі органамі ў літаратуры і мастацтве. Паралельна яму існавала неафіцыйнае мастацтва СССР.
Для твораў у жанры сацыялістычнага рэалізму характэрна падача падзей эпохі, «дынамічна зменлівых у сваім рэвалюцыйным развіцці». Ідэйнае ўтрыманне метаду было закладзена дыялектыка-матэрыялістычнай філасофіяй і камуністычнымі ідэямі марксізму (марксісцкая эстэтыка) у другой палове XIX—XX стст. Метад ахопліваў усе сферы мастацкай дзейнасці (літаратуру, драматургію, кінематограф, жывапіс, скульптуру, музыку і архітэктуру). У ім сцвярджаліся наступныя прынцыпы:
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Сацыялістычны рэалізм
Георг Лукач. САЦЫЯЛІСТЫЧНЫ РЭАЛІЗМ СЁННЯ Архівавана 22 чэрвеня 2008.
Кацярына Кларк. Роля сацыялістычнага рэалізму ў савецкай культуры Архівавана 1 чэрвеня 2008.. Аналіз умоўнага савецкага рамана. Асноватворная фабула Архівавана 30 кастрычніка 2013.. Сталінскі міф пра вялікую сям’ю Архівавана 1 чэрвеня 2008..