Сан-Мігел-дас-Місойнс (парт.: São Miguel das Missões — місія святога Міхаіла) — разваліны місіі ў бразільскай штаце Рыу-Гранды-ду-Сул, у аднайменным муніцыпалітэце. Аб’ект Сусветнай спадчыны ЮНЕСКА. У мінулым, адна з многіх езуіцкіх рэдукцыя.
Езуіты-місіянеры заснавалі місію ў XVII стагоддзі ў рамках стратэгіі звароту індзейцаў гуарані ў хрысціянства і абароны іх ад партугальскіх гандляроў рабамі, вядомых як бандэйранты.
Місія была заснавана езуітамі ў 1632 годзе побач з індзейскім паселішчам Ітайасека (Itaiaceco), у 1683 годзе была перанесена на цяперашняе месца, у той час насельніцтва місіі складала прыкладна 4000 хрысціянізаваных індзейцаў. У 1735-1744 гадах будуецца барочная царква па праекце архітэктара-езуіта Жуана Батысты Прымолы, інтэр’еры сканчаюць ў 1750 годзе, ў 1760 годзе сабор істотна церпіць ад пажару.
Па мадрыдскім дагаворы 1750 г. дадзеная тэрыторыя была перададзена пад суверэнітэт Іспаніі, партугальцам і езуітам было загадана пакінуць паселішча. Пасля адмовы езуітаў і гуарані пакінуць місію, супраць яе былі ўжытыя сілы партугальска-іспанскай арміі, накіраванай для ўстанаўлення новых межаў паміж дзвюма каланіяльнымі дзяржавамі. У 1754 езуіты падпарадкаваліся партугала-іспанскім уладам, але гуарані працягвалі супраціў. У 1756 годзе войска захапіла тэрыторыі 7 непадпарадкаваных місій.
У бліжэйшым горадзе Санта-Анжэла пабудаваны (1929-1971) сабор, які паўтарае аблічча разбуранага сабора місіі.
У 1940 годзе адкрыты музей місіі па праекце Лусіа Коста, пазней працаваў над горадам Бразіліа. У музеі выстаўлена мноства драўляных скульптурных выяў святых, зробленых індзейцамі і езуітамі, некаторыя з іх перавышаюць 2 метры ў вышыню.
Разваліны Сан-Мігел-дас-Місойнс знаходзяцца пад абаронай ЮНЕСКА з 1983 года разам з яшчэ чатырма падобнымі помнікамі на тэрыторыі Аргенціны і Бразіліі.