Рэгуляваны шкодны арганізм[1] (у абароне раслін) — згодна з Міжнароднай канвенцыяй па каранціну і абароне раслін, гэта — каранцінны шкодны арганізм або рэгуляваны некаранцінны шкодны арганізм.
У абароне раслін рэгуляваныя шкодныя арганізмы традыцыйна падзяляюцца на шкоднікаў раслін (пазваночных і беспазваночных), узбуджальнікаў хвароб раслін і пустазельных раслін (пустазелля).
Пастаянна дзеючы Сакратарыят Міжнароднай канвенцыі па абароне раслін" пры Харчовай і сельскагаспадарчай арганізацыі ААН (ФАА) прыняў міжнародныя стандарты № 19 «Кіраўніцтва па пераліках рэгуляваных шкодных арганізмаў», № 21 «Аналіз фітасанітарных рызык для рэгуляваных некаранцінных шкодных арганізмаў» (2004 г.) і № 22 «Патрабаванні для вылучэння рэгіёнаў нізкага распаўсюджвання шкодных арганізмаў» (2005 г.)[2].
29 лістапада 2006 г. Мінаграпалітыкі Украіны загадам № 716 зацвердзіла Пералік рэгуляваных шкодных арганізмаў.[3] Ён уключае наступныя катэгорыі: каранцінныя арганізмы, якія адсутнічаюць у краіне; каранцінныя арганізмы, абмежавана распаўсюджаныя на тэрыторыі краіны; рэгуляваныя некарантинные шкодныя арганізмы. Гэты пералік уключае насякомых, хваробы раслін (грыбковыя, бактэрыяльныя, вірусныя), нематод, пустазелле.
Усерасійскім НДІ абароны раслін (УІЗРУ) падрыхтаваны пералікі асабліва небяспечных і небяспечных шкодных арганізмаў[4].
Для Рэспублікі Беларусь пералік шкоднікаў, хвароб раслін і пустазелльных раслін, якія з’яўляюцца карантыннымі аб’ектамі, вызначаны пастановай Міністэрства сельскай гаспадаркі і харчавання Рэспублікі Беларусь ад 27 верасня 2006 г. № 57.