«Рачныя затокі» (кіт. 水浒传, піньінь Shuǐhǔ Zhuàn) — кітайскі класічны раман XIV стагоддзя, першы аповед у жанры ўся пра прыгоды і баявыя мастацтва. Заснаваны на народных сказаннях аб подзвігах і прыгодах 108 «высакародных разбойнікаў», паўстанцаў з лагера Сун Цзяна на гары Ляньшаньбо падчас дынастыі Сун (1124—1127).
Аўтар невядомы, верагоднымі аўтарамі могуць быць Шы Найань, Ло Гуаньчжун, Ян Дын-цзянь і Юань У-я[1].