У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Уладзіміраў.
Пётр Уладзіміравіч Уладзіміраў (31 снежня 1854, г. Казань — 1902) — рускі гісторык літаратуры[3].
Доктар рускай славеснасці (1888). Скончыў Казанскі ўніверсітэт. З канца 1880-х г. праф. Кіеўскага ўніверсітэта[3].
Аўтар прац, напісаных на аснове рукапіснага і старадрукаванага матэрыялу. У кнізе «Доктар Францыск Скарына. Яго пераклады, друкаваныя выданні і мова» (1888) сабраў багаты матэрыял. Старажытную беларускую літаратуру даследаваў ў працы «Агляд паўднёварускіх і заходнерускіх помнікаў пісьменства ад XI да XVII ст.» (1890)[3].
Быў адным з аўтараў «Энцыклапедычнага слоўніка Бракгаўза і Ефрона»(руск.) бел.[3].