У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Шупляк. Пётр Аляксеевіч Шупляк (нар. 8 верасня 1943, в. Брускаўшчына, Мінская вобласць) — савецкі і беларускі гісторык, прафесар Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта, кандыдат гістарычных навук.
Нарадзіўся ў сялянскай сям’і 8 верасня 1943 года.
У 1970 г. скончыў гістарычны факультэт Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта. Навучаўся ў аспірантуры Енскага ўніверсітэта ім. Ф. Шылера (Германія, 1972—1975).
На фарміраванне гістарычнага светапогляду аказалі ўплыў. М. Вайсбеккер і Л. М. Шнеерсон.
У 1975 г. абараніў кандыдацкую дысертацыю «Прафсаюзы і забастоўка ў Германіі ў перыяд сусветнага эканамічнага крызісу 1929—1933 гг.» (навук. кір. — прафесар М. Вайсбеккер).
Дацэнт (1978). Прафесар (1993).
З 1970 г. выкладае ў БДУ. Дацэнт (1978—1993), нам. дэкана (1981—1991), дэкан гістарычнага факультэта (1991—1996), з 1993 г. — прафесар кафедры гісторыі новага і найноўшага часу БДУ.
Член Саветаў БДУ (1991—1997) і гістарычнага факультэта (з 1983), рэдкалегій часопісаў «Беларускі гістарычны часопіс», «Беларуская мінуўшчына», «Веснік БДУ». Узначальваў Беларускую асацыяцыю гісторыкаў (1993—1996).
Узнагароджаны знакамі «За выдатныя поспехі ў працы» (1987), «Выдатнік адукацыі Рэспублікі Беларусь» (2003), граматамі Міністэрства народнай адукацыі. Падрыхтаваў двух кандыдатаў навук.
Дзеці: Сяргей Шупляк (гісторык, кандыдат гістарычных навук)