Пясчаная бура, пылавая бура, пылавая завіруха[1] — бура, якая падымае аблокі пяску або пылу перад сабой[2].
Пясчаныя буры (завірухі) узнікаць у тым ліку праз выкарастанне вялікіх плошчаў зямлі пад інтэнсіўную сельскую гаспадарку, уключна з:
Як вынік глебы становіцца ўразлівымі ад вятроў (ветравая эрозія).[3]
Для гародаў гэта таксама справядліва, там павышаецца колькасць пылу праз нізкі ўзровень азялянення і скашвання травы пад нуль.
Пясчаныя буры правакуюцца засухамі і прыводзяць да апустыньвання. Працэс просты, меней даджоў – меней раслін, якія звязваюць глебу каранямі. Пры нізкай вільготнасці глеба хутэй драбніцца на часцінкі і яны выдуваюцца.
Ветраная эрозія – асноўная прычына пясчаных бураў і небяспечна для:
Найбольшае ўздзеянне пыл аказвае на дзяцей, старых і тых, хто мае хваробы лёгкіх і дыхальных шляхоў (напрыклад, астму). Дактары раяць звяртацца пры праяўленні любых сімптомаў рэсператарных захворванняў: казытанне носа, горла, глоткі, дыхальных шляхоў.[3][4]