Пастаянная Рада (польск.: Rada Nieustająca) — найвышэйшы адміністрацыйны орган Рэчы Паспалітай у 1775—1789 гг.
Была ўтворана ў сакавіку 1775 года пасля першага падзелу Рэчы Паспалітай з падачы расійскай імператрыцы Кацярыны II. Да 1789 года Рада з’яўлялася галоўным адміністрацыйным органам Рэчы Паспалітай.
Кожныя два гады склад Рады пераабіраўся на 1/3.
Ужо першы склад Рады выбіраўся ў адпаведнасці са спісам, пададзеным Кацярынай II (толькі тры кандыдаты патрапілі ў Раду з аналагічнага «прускага ліста»). Дэкрэты Пастаяннай Рады падпісваў кароль, але ён не меў права іх адхіляць.
Пастаянная Рада выбіралася на Вальных Соймах і была падсправаздачная Сойму. Па-сутнасці, Рада стала першым у гісторыі Рэчы Паспалітай органам «міжсоймавай» вышэйшай улады, які кантраляваў усе сферы жыцця краіны.
19 студзеня 1789 года на паседжанні Чатырохгадовага сейма Пастаянная Рада была ліквідавана абсалютнай большасцю галасоў.